Melendiz Dağı Tırmanışı

Çocukkken Tepe Bağları Mevkiindeki yığma toprak tepe günde onlarca defa çıkar, dağları seyrederdim. Zirvelerinde ne var diye bir merak düşerdi içime. Ya da babamın köyü Gösterli'ye 6 Mayıs'ta hıdırellez için gittiğimizde iki ilri bir geri adım sayarak çıktığımız volkanik koninin zirvesindeki heyacanım. Zirvelerin rüzgarını ta ozamanlardan içime nefes diye çekmeye başlamıştım. En zevklisi de volkan cüruflarından kayarak inmekti.

Okul yıllarında izcilik sayesinde doğadan hiç kopmadım, kopamadım. Bu aşk beni 10 yıl önce iki odalı bir klüpte dağcılık eğitimine kadar taşıdı. 2000 yılları NİDOS' da Nedim URCAN, Yusuf BİLTEKİN, Mustafa ÖZPOYRAZ ve klüp başkanı Nuri DOKUZOĞLU'nun verdiği eğitimlere katıldım. Dağlara bakış açım da böylece değişti. Malzemeleri, dağcılık etiğini, ip kardeşliğini sözün özü dağlara profesyonel bakışımı bu eğitimle kazanmış oldum.

Aradan yıllar geçti. Kış ayında hafta sonları sıkıldığımızda sırf antrenman olsun diye Dursun ŞİMŞEK ile (aslında amaç birkaç kare de fotoğraf çekmek) Niğde'nin sırtını dayadığı Melendiz Dağı'na çıkar olduk. Genelde avcılar ya da çobanlar haricinde pek misafiri yoktur bu dağın. Hasan Dağı'nın kardeşidir oysa. Bildik mana da zirvesi de yoktur ha. Medetsiz' e  Meydan Yaylasından çıkanlar bilirler  yürü ha yürü. Burası da öyle bir dağ.

Tam paslanmaya yüz tutmuşken 12 Nisan günü Dursun Hocam'ın okuldaki veli toplantısı bitince düştük yola. Saat 13:40 da dağın eteğinde idik. İlk bir kaç saatimiz video kayıtları ve fotoğraf uğraşları ile geçti (kendi adıma söylüyorum). Karla kaplı alana girince (2200 m civarı) ayaklarımıza geçirdiğimiz hediklerle yürüyüşe devam. Dursun Ağabeye yetişmek mi? Öl daha iyi. (Bu arada hanımın almanya seyahatinden dolayı 25 gündür yatmanın cezasını tırmanırken çektim. Sabah koşularına devam.)

Saat 17:15 de zirvedeyiz. (2964m) Melendiz'in en güzel yanı panoraması. Hasan Dağı, Erciyes, Bolkarlar, Aladağlar, hatta Karanfil Dağı dahi görsel şölen sunmakta. Karayalak vadisini kar dolu kulvarları, Alaca'nın piramit heybeti gözler önünde.

Hızlı bir iniş. Jeep in kontağını çevirirken saat 19:00'dı.

Sıkılmıştım, şehirden, insanlardan, anlamsız kıskançlıklardan, bitip tükenmez kavgalardan, aymazlıklardan, bir arkadaşımın masasının arkasında asılı olan MESSNER'in sözleri  aklıma geldi eve yaklaşırken. Dağlara gidin size söyleyeceği bir şeyler vardır.

Kapıdayım, Aybala, Aybars ve Ayberk herbiri bir malzememi alınca hayat ne kolay oluyor yahu.

Dağlarda görüşmek dileği ile...

Arif Öztürk - [email protected]